Bent u op zoek naar een buitengewone activiteit voor een speciaal evenement? Een project waarin een groep mensen op een unieke manier samenwerkt? Een activiteit die nieuwe energie geeft?Bent u op zoek naar een buitengewone activiteit voor een speciaal evenement? Een project waarin een groep mensen op een unieke manier samenwerkt? Een activiteit die nieuwe energie geeft?
Bikkunstenares Liesbeth Takken biedt een bijzonder kunstproject aan: Het Suikerkleed.
Dit project is geschikt voor zowel scholen als bedrijven/instellingen, bij:
Samen met een groep kinderen of volwassenen wordt een groot kunstwerk gemaakt op de grond, met een doorsnee van circa tien meter. Dit gebeurt bij voorkeur buiten. De deelnemers gebruiken hierbij alle mogelijke soorten en kleuren suiker; van fijne, spierwitte poedersuiker tot barnsteenachtige kandijbrokken. Ook materialen die bij het productieproces van suiker nodig zijn worden gebruikt, zoals pulp, zwarte cokes en kalksteen.
Inspirerend en spannend is om soms oeroude, archetypische motieven uit te voeren in modern, alledaags materiaal dat bovendien eetbaar is � zoals over-geraffineerde suiker of suikerklontjes. Dat kan in eerste instantie wat vervreemdend werken en dwingt je bepaalde automatismen los te laten.
Voor iedere gelegenheid wordt een speciaal ontwerp op maat gemaakt. Het project wordt aan de locale omstandigheden en het aantal deelnemers (vari�rend van plm. 15 tot 100) aangepast.
Dit Suikerkleed op de grond blijkt in een wereldwijde traditie te staan, in verschillende culturen en van alle tijden.
Bijvoorbeeld de kleurige zandmandala's van boeddhistische monniken, die met grote precisie in een paar dagen gemaakt worden en daarna weer bij elkaar geveegd.
Denk ook aan de zandtekening van de Aboriginals, of de indiaanse zandtekening, die door de medicijnman bij speciale vieringen (van geboorte, dood of huwelijk) in het zand werd getekend - �n aan het eind van de dag verwijderd.
Populair in India zijn de Rangoli, tekeningen van gekleurd zand op schoolpleinen en straten. Voor feesten worden mooie en ingewikkelde patronen ontworpen.
Ook in Nederland kennen we een variant: boeren legden vroeger een zandtapijt in huis als alternatief voor een vloerkleed.
Aan dit kunstwerk wordt in groepen gewerkt. Hierdoor ontstaat een gezamenlijk project dat in de loop van de dag haar definitieve vorm krijgt. Iedere deelnemer ervaart dat zijn of haar individuele inbreng een essenti�le bijdrage vormt. Dit blijkt des te meer in het uiteindelijke resultaat, dat uitstijgt boven de verschillende bijdragen. Het geheel is tenslotte meer dan de som der delen!
Tijdens het werkproces ontstaat een interessant samenwerkingsverband. Dit wordt nog ge�ntensiveerd door de cirkel tot �fluistergebied� te verklaren. Het ordenen, rangschikken en soms symmetrisch schikken van de materialen vraagt om een haast meditatieve arbeidsrust. Monnikenwerk dus!
Het werk wordt in ��n dag opgebouwd �n afgebroken. Al het materiaal wordt gescheiden verzameld voor hergebruik. Juist het tijdelijke karakter van het kunstwerk brengt een sterke beleving met zich mee. Het benadrukt ook de vergankelijkheid en de essentie van het proceskarakter. Alsof de ervaring intensiever is, als het werk niet meer materieel bestaat. Wat misschien te vergelijken is met de naklank bij een goed concert.
Het Suikerkleed beschouw ik als een soort stedelijke variant van landartkunst.
Behalve in deze vorm, ontwikkel ik ook kunstprojecten in het landschap, waarbij door menselijk ingrijpen iets wordt toevoegd aan de natuurlijke creatie. Ik gebruik daarvoor meestal ter plekke aanwezig natuurlijk materiaal zoals zand, aarde, stenen, takken, water etc. Vaak beperken we ons tot een sobere vormentaal, waarbij oerbeelden als de cirkel en het spiraal steeds terugkeren.
Zo zijn in het project �Oeroude sporen naar een mo(nu)ment voor later� met klassen kinderen landartwerken gemaakt rondom een Drents hunebed. En in het project �SandCircle - CircleSky� is met volwassenen en kinderen op een zandvlakte in het Ballo�rveld, een heidegebied in Drenthe, gewerkt aan een groot landartproject. Met de medewerkers van asielzoekerscentra cre�erden we een boomaura. Zie ook de voorbeeldprojecten, welke tot medio 2009 zijn ontwikkeld in samenwerking met Hilda Top. Sindsdien worden de projecten solo uitgevoerd.